przekwitanie

przysiadam na długim cieniu

patrzę jak słońce

rozbiera się w morzu

ircha

miękki gałganek

przywraca mi

wzrok

grudzień

pod dachem
trzymam dźwięki na dystans

i nie zagląda przez ramię

nikt

niezaproszony

niewezwany

niezaszczycony

przez okno mogę nie widzieć

ani jednego człowieka

ptaki na mnie gwiżdżą

koty mają swoje drogi

tylko

brzezina przez sen

szczęka z zimna

nie wiedzieć kiedy

naparła na parapet

no nie jest to las birnamski

raczej

kępa śniętych hatifnatów

w białej skórze

pękają niektóre powieki

unoszą się z trudem

zmęczonego starca

(czemu młode drzewa

mają takie stare oczy?)

gapią się

tak nieprzytomnie

że się nie liczy.

daleko, coraz dalej

mam za krótkie ręce do czytania

jodełka

tata miał wełniany płaszcz w jodełkę

i przyjemnie sraczkowaty beret na bakier

spod beretu wystawały czarne baki i plereza

jak u deyny

oglądał się za mną na św. ducha

i wołał

no biegnij kasia

biegnij

dogonisz mnie

nie dogonię, śmiałam się

wiedziałam, że nie dogonię,

i było mi smutno

i byłam wściekła

i byłam szczęśliwa

i miałam cztery lata

a on miał wielkie stopy

w angielskich zamszowych brązowych butach

miał w poważaniu wygląd

ale

nie nosił cichobiegów, raportówki ani brody

jak ci wszyscy co przychodzili pić kawę

jarać szlugi

i politykować

szybko mnie nauczyli tego słowa

siedziałam za kratkami ze sznurka

i usypiałam przy politykowaniu

ale tylko w niektóre soboty

raz przynieśli grechutę

26 lipca mamie na anny

oglądałam wtedy janosika

i odtąd myślałam,

że na okładce magii obłoków jest perepeczko z gołą klatą pośród gwiazd.

tata zwalniał

truchtał przede mną

miałam go na wyciągnięcie ręki

no dalej kasia

udawałam, że zwalniam i przyspieszałam

ile sił.

on wtedy też.

nie dogoniłam go nigdy.

wstyd

zmieniły się zasady gry we wstyd.

nie wolno już wstydzić się za siebie, wstydzimy się za innych.

im więcej żenujących osób na koncie tym bliżej wygranej.

wyjątki z punktacji:

1pkt - wstyd za własne dziecko

2pkt - wstyd za brata, siostrę, matkę, ojca

3pkt - za dziadków i dalszych krewnych

10pkt - za sąsiadów

50 pkt - za polityka lub dziennikarza

stówka za rząd

bank! - za ten kraj

epilog

kiedy już wszystko zobaczę

a wy sobie pójdziecie

usiądę na progu

zabiję oczy dechami

i będę oglądać w głowie

zagadane obrazy

przegapione dźwięki

niedopatrzone gesty

poronione kawałki życia

usiądę na progu

żebyście mnie szybko znaleźli

w głowie oczko ono

moje moje moje

ze mną dla mnie przy mnie do mnie

ja mam

je

kapsułki na dziecko

dziecko w kapsułkach

dziecina na wagę

filety z dziecka mrożone za jedyne naście siąt eięć

świeże wczoraj wyrzucone

wczoraj filetowane

aaa, taką mieliśmy małą awanturę

już jest dobrze

dobrze jest

jest spokój

no no

szkoda dzieciaka

wiadomo

dzieciaka zawsze szkoda

ale

mój jest był

i wszystkie członki jego

i wszytkie otwory jego

i wszystkie wnętrzności

i do nieczystości moje prawo

mam je

ja

piórnik ma ładny jak wszystkie

włosy upiąć umiem

ubiorę przebiorę nakarmię

telewizorem

albo wódką z piersi

z własnej

i czipsy do tego.

pozna

zadziwianie światem zaczyna się od własnej stopy

można

skutkiem przyślepienia euforią można wdepnąć w całkiem dorodne gówno

ojczyzna wolna

kult uproszczeń z teleodbiornika nie sprowokuje modlitwy, raczej 5 zeta na święconą wodę żywą w plastikowej matcebosce prosto z budki

ale nie mnie wiedzieć ile trza wiary, żeby górę przenieść

za udział w ankiecie 100% czystej żywej kultury w spokoju

i gratisowo poświętnie całkowity brak łupieżu przez dni 14

podpowieki

błądzę

ale

dobrze wiem dokąd

okulary

z wad wykułam łańcuch

przywiązałam się nim do problemów

najsilniejszym ogniwem jest dalekowzroczność

nie widzę

tego co przed nosem

nie przyjmuję odpowiedzialności

za to jaka jestem

ciągle gdzieś gubię okulary

horyzont jest magnesem dla oczu

niepostrzeżenie leczę rany

odpieram ciosy

trwam w nawałnicach

i dygoczę ślepiąc w horyzont

toczy mnie zło,

które nigdy nie nadeszło

gdzie są okulary

czystość widzenia

dłonie niewidomych nie zostawiają śladów

oczy

nie wiem

czy oczy nie są mi zbytkiem.

małgosia

w małgosi jak w lusterku

upadłe anioły dwa

się może podniosą jakoś, jak już na siebie upadły