miazmat

nie wiedzieć czemu

stajesz naraz na rozstajach zapachów

nie stąd

i nie z teraz.

dziś przyniosło tu woń

kawałka dętki,

z której dziadek,

lekko podrdzewiałymi nożycami krawieckimi babci,

odcinał wąski pasek

kiedy potrzebna była recepturka.

kawałek dętki trzymał razem z gumą do zelowania

obok nożyka, słoiczka z butaprenem

i słoiczka z tymi maleńkimi kanciastymi gwoździkami,

tak ostrymi, że kiedy próbowałam wyjąć jeden

w skórę palców wbijało się od razu kilkanaście

jakbym była z magnesu.

dziadek był mistrzem murarskim,

ale swojej kobietce buty zelował osobiście,

żeby nie musiała się trudzić do szewca

co pije i burczy.

choć tamten też był mistrzem.

zapachniał mi kawałek dętki

ale razem też pewex po lekcjach

gdzie można było poopowiadać sobie

co się kiedyś jadło

jakie perfumy kiedyś miała mama

i co kiedyś pili u jednego wujka

zapachniał mi kawałek dętki

pewexem po lekcjach

i na to

ostatnia porodówka

virkon, pot, krew i woda.

rozstaje całkiem gołe,

bez drogowskazu.