elektrokardiomobil

jestem upośledzona działam na prąd

mam w dupie kabel podłączony do sieci

odcięcie zasilania jest dla miasta jak kopniak w mrowisko

nie wypiorę, nie napiszę, nie narysuję, nie zjem, nie wypiję, nawet kurwasz gaz chodzi na prąd, zaraz mi się życie rozładuje, umiem czytać umiem czytać gdzie jest jakaś książka

zapobiegliwie uprzedzając rebelię robotów zrób-to-samiśmy przemontowali się w androidy

(Ojcze nasz, żeby śmieciarze nie strajkowali, amen)

nietu

złe myśli są o tym co nietu

wszystko co nietu jest nieprawdą

prawda to mój kwadrat

czemu czasem nie ma mnie w domu?

ale

wiem jak wracać

musiałam długo rosnąć

żeby zrozumieć

po co są żelazne trzewiki

dlaczego nie można się oglądać za siebie pod groźbą skamienienia

i że kaj nie istnieje

bo w lodowym pałacu na gerdę

ciągle czeka

gerda.

nieprzywilej wieku

tym którzy urodzili się starzy

odcięto talony na mądrość

sprawczość

jedno słowo na dżajantyliard staje się ciałem

pozostałe to życzenia

pobożne

niepobożne

skrzydełka u nich wiekuiste

archeonirologia

może i dobrze, że nie mam utrwalacza snów

jawa jest dostatecznie intensywna

chociaż czasem

tak bym chciała

przytrzymać choć na chwilę

rew and play

dlatego czasem

po przebudzeniu

udaję, że śpię

omiatam sen z dzieńdobrego pyłu

i skalpelem delikatnie podważam

odkładam na czyste płótno

warstwa po warstwie

nie podnosząc powiek

wystarczy jeden nierówny oddech

jedna wiewiórka na parapecie

jedno miau

żeby spłoszyć wykopalisko

może i dobrze

wolę

nie śpisz już?

~~~~~

chwyciłam dziś zębami cieniutką przezroczystą niteczkę zapachu.

samotna pajęczynka niosła w sobie cały ogród wiosenny, nieśmiało ciepłą ziemię oddychającą stęchło po śnie, bure cebulki z fajerwerkami w wilgotniejących brzuszkach, potrzebę wietrzenia świata.

westchnęłam niteczkę do środka.

zima.

igloo

buduję z kołdry igloo

wsuwam się polanem i roztętniam wnętrze do trzydzieścisześćisześć

dydydy dydydy dydydy

słyszę jak gdzieśtam hula

ale

nam tu ciepło.