sztach

otwieram nowy dokument w wordzie

i nie mogę zacząć pisać dopóki

nie wywołam tamtego zapachu

pierwszej strony zeszytu

(w kratkę, zawsze w kratkę)

z papiernika z piwnej,

albo z cyrkla z garncarskiej.

wymazuję te na talony,

były nieuroczyste, wstydliwe i niemiłe,

ale to pewnie nędzne uprzedzenia,

albo po prostu przypominają mi o talonowych butach,

z tego samego sklepu (meblowy na zaspie), ależ były ohydne.

więc dopiero jak wywołam ten zapach

w randze świeżego chleba,

mogę zacząć pisać.

klucz

pani wie,

ile to ja razy zamki musiała wymieniać?

jak nie zapomniał, to zgubił, jak nie zgubił, to wygiął.

albo z tą wodą.

no żeby tyle razy ludzi zalać,

no taki wstyd.

bulwar

w warszawie

nawet z siódmego piętra

nie widać

morza

przed sztormem

wybieram i wybieram

kamienie na falochron

słowa są za małe

zdania są za duże

drzewo (stacja druga)

co robią z człowiekiem

co czynią ze swym bogiem w tym człowieku

wyrok ecce homo

kilka uciekających spojrzeń,

więcej chciwych rozrywki,

no krzyżuj

z każdym ruchem pękają na powrót

tężejące w skwarze rany

wtedy ten zapach,

znajomy, bezpieczny

...słońce dziś takie ostre

jak wtedy

tatuś dał mi osiołka

z drewna wystrugał...

gładzi drzewo,

pod palcami oswojona materia

włosy z trocin

pierwszy z dumą wbity gwóźdź

dobre oczy

oprzyj się, nieżywy przyjacielu,

poniesie cię

posadzi

podleje

wskrzesi.

uwolnij bulkan

spotkałaś kiedyś bulkan?

ja spotkałem bulkany.

w zoo jak byłem.

ludzie nie dawali im wody

i wybuchli

ogniem i dymem

najczarniejszym.

stało się niebezpieczeństwo.

ale nadszedł lew,

który jest słońcem

jak widzisz.

zaprowadził bulkany na ulice.

byli wolni i spokojni.

więc rozumiesz, że nie masz się co bać.[konstanty 3 i pół]

epilog

kiedy już wszystko zobaczę

a wy sobie pójdziecie

usiądę na progu

zabiję oczy dechami

i będę oglądać w głowie

zagadane obrazy

przegapione dźwięki

niedopatrzone gesty

poronione kawałki życia

usiądę na progu

żebyście mnie szybko znaleźli