a piernik

lubię piec ciasta

mają osobowość i łatwo nawiązują dialog

chleb nigdy nie był dzieckiem, a mimo to jest pobłażliwy i wyrozumiały, ma też głęboko skrywane poczucie humoru

szarlotka jest o miłości. wiadomo.

makowiec jest małomówny i wnerwiają go dodatki.

a piernik ma ludzkie ciało i z zimna dygocze pod gęsią skórką.

potem

po zmartwychwstaniu w piecu

już tylko słuchają

o konieczności żałoby

smutek ma różną temperaturę

ten, jak pozimowa ziemia pachnąca pleśnią i rozmrożonymi psimi kupami,

jest tęsknie nieśmiało ciepły

ten, który pekluje duszę w czarną suknię tak ciężką, że krępuje ciało,

jest milcząco skurczowo lodowaty

każdy jest kokonem

umarli

od czasu pierwszej napotkanej śmierci

zawsze tuż przed zaśnięciem modlę się za umarłych.

wyciągam przed siebie garść z wodą

i zlatują do poidła.

na twarzy czuję powietrze zakłócone ich małymi wróblimi skrzydłami.

każdego znam po imieniu.

potem

obsiadają mnie i odprowadzają w sen.

pewnego dnia przylecę z nimi

napić się trochę.

szklane góry

matka nie każe podskakiwać do swojego ucha

żeby

może

coś usłyszeć

matka pochyla się i słyszy

była bajka o szklanej górze.

i był smok. smok chmurojad.