jajo

rys. z '92

ziemia nabrzmiała wodą

obtaczam się w duże miękkie stopy

turlam w kierunku

piec

huty dojrzewają w lawie i wykluwają przez szczeliny ziemskiej skorupki

są spokrewnione z piekłami

ale daleko

tinkiłinki

powiesili biedaka

a torebkę spalili

a tam mógł być dowód osobisty

albo lusterko z briżit bardot...

pomodlenie

patrzę w zupełnie nowe

świeżo otwarte oczy

nie wiem czy na końcu

zamknie je dobra ręka

niech.

w doku

stare oko nie umie już pływać

niepewnie odbija się od krwistych ścian

ze strachem nie nadąża za niczym

nie wierzy w swój własny oczodół

 

sierpień

perseidy zasypały nocą podwórek i zgasły

świtem po nich tylko rosa i mgła po kostki

książkowa wyskubała gęsi na chudo

dawno nie było mi tak daleko do butów

kondukt

jak szubową chowali to ładnie

karawan był z eksitusa, wymodlony przez dżenis mercedes-benz

kwiaty sztuczne bo gdzie prawdziwe w taki upał, żeby zwiędli zaraz

salwe regina na dwadzieścia pięć głosów, ale tylko babki śpiewali

chłopy za to na skuterach i kładach, z jeden na rowerze. co najwyżej.

tylko pył na drodze za butami

taki sam