w czarnej dziurze nie słychać

świat rozpękł się na hektyliardy kawałków

chodzę po tej mojej ziemi jałowej, zbieram potłuczone

trzymać zapomniałam

więc znowu

z rąk na jałową i na kolejne skorupy się

chrzęści mi pod stopami moje życie bajkowe

umarłam