poniedziałek, 13 listopada 2006

sens

ciężka praca przede mną. obejść wyszystkie moje sprawy, gospodarstwo moje podlupić i pochylić się nad każdziutkiem.
jest pandemia na mojej ziemi. rzeczy sens utraciły. znikają od mojej obojętności, niektóre od nienawiści mojej. niewinne, że każdej jedno imię nadałam. było imię. znaczyło 'świat'. znaczyło 'bóg'. znaczyło 'miłość'. znaczyło znaczyło znaczyłoznaczyłoznaczyło.
teraz jordan dla dojrzałej mnie. wpieprzam korzonki i szarańczę i myślę, od której rzeczy zacząć.
ciężka praca na mnie. stworzycielska robota, a ja co mogę? wiór taki. nowy sens dla każdziutka, nowe własne imię. oszaleją z radości. spamiętaj, upodmiotuj i odpowiadaj za każdziutka. no tak trzeba.
żeby ogród pokochac na nowo, żeby nie rzygać na każdą fotosyntezową fabryczkę
żeby na wiosnę dłonie unurzać w ciepłej, dobrej ziemi, jak by się we własnej macicy
żeby na buty spojrzeć łaskawie
żeby nie chcieć wbić-widelca-w-oko-noża-w-udo, tylko jedzenie nimi szanować
żeby jedzenie wzruszało znowu
żeby wino radowało i dawało słowom dobrym płynąć
żeby nie mówić opowiesz mi później teraz mama musi zostać sama
żeby doorsów usłyszeć jeszcze kiedy bez epilepsji
żeby lustro się uśmiechało i mówiło kocham
żeby odgruzowywanie łazienki było czułą obietnicą kąpieli
żeby narty i te inne deski, kiedyś, jeszcze
żeby wąchać umyte schody
żeby upiec chleb

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...


WSZYSTKIE TEKSTY, FILMY, FOTOGRAFIE I RYSUNKI UMIESZCZONE NA TYM BLOGU, SĄ WŁASNOŚCIĄ MOJĄ LUB AUTORÓW, KTÓRZY UDZIELILI ZGODY NA ICH PUBLIKACJĘ.
KOPIOWANIE I ROZPOWSZECHNIANIE BEZ ZGODY MOJEJ LUB AUTORÓW JEST ZABRONIONE.
© Katarzyna Wasilkowska